In Tot Op Het Bot worden jonge meiden gevolgd die hun eetlust onderdrukken vanwege een niet te doorbreken negatief zelfbeeld.
Deze week was Lina te zien, zij is 21 en lijdt aan anorexia nervosa. Lina droomt van een gelukkig leven met haar vriend Alexander en wil korte metten maken met de ziekte. Ze schakelt de hulp in van ervaringsdeskundige Leontien van Moorsel. Tien maanden lang volgen de camera’s op de voet de heftige strijd die volgt.
Uitgezonden op donderdag 14 november 2013
Klik op de afbeelding hierboven om de aflevering te bekijken.
De problemen met diëten en overeten (die ik zelf heb ervaren) waren op veel vlakken verschillend met die van Lina… maar ik zie ook genoeg overeenkomsten zoals:
- Denken dat je leven beter wordt als je minder weegt
- Discussies hebben in je hoofd over wat je wel of niet moet eten
- Negeren van lichamelijke signalen veroorzaakt door honger
- Onderdrukken/verdoven van emoties (gevoelens)
- Denken dat je een schop onder je hol nodig hebt (en méér regels toepassen)
- Perfectionisme en angst om te falen
- De allesoverheersende angst om dikker te worden
Ik moest tijdens de uitzending denken aan Portia de Rossi die ooit in een interview met Oprah zei dat haar boek Unbearable Lightness is geschreven voor iedereen die ooit op dieet is geweest:
“Leven met anorexia en boulimia is een hel, maar chronisch diëten is ook een hel. De enige manier waarop ik ben hersteld van mijn eetstoornis en chronisch diëten is om never ever, enige vorm van voedsel te beperken. Niet eens de portiegrootte. Dat is echt de enige manier waarop voedsel zijn macht verliest over jou. Als je elke dag iets mag hebben, zoveel als je wilt, heb je de neiging om het niet zo veel meer te willen. En na verloop van tijd, ga je werkelijk eten wat je lichaam nodig heeft en ga je anders naar eten kijken. Dat is hoe ik mezelf heb genezen.”
Take care, self care,
