Ik vertelde je over mijn eetproblemen.
Jij begon meteen ergens anders over.
Ik probeerde het later nog een keer
…maar kreeg geen contact.
Jij wil het niet weten.
Jij vraagt nog steeds of ik een koekje mag met mijn dieet?
Ik weet niet op welke andere manier ik kan uitleggen dat ik alles eet.
Waarom wil je het niet horen?
Komt het te dichtbij?
Ben je bang dat je je zorgen over me gaat maken?
Ik heb eindelijk om hulp durven vragen.
Je hebt speciaal voor mij light kaas gehaald.
Daar kom ik niet zoveel van aan.
Ik eet het maar op
Ik wil je niet teleurstellen.
Ik ben ergens blij dat je geen idee hebt waar ik het over heb.
… maar vind het jammer dat ik er met jou niet over kan praten.