Kerst vind ik leuk en gezellig. Begin december tuigen mijn zus en ik de boom op bij onze oma. Dit jaar had oma weer een prachtig boompje uitgezocht. Inmiddels staat hij in vol ornaat met kerstballen uit diverse jaargangen. Er zitten ballen in die ouder zijn dan ik. Er zitten ballen in die ouder zijn dan onze moeder. Er zitten zelfs handgemaakte papieren kerstklokjes in. Ooit gemaakt op de kleuterschool door de kleinkinderen. Heerlijk sentiment.

Op eerste Kerstdag komt onze hele familie bij elkaar. Bijna 30 man zit in de huiskamer te keuvelen over van alles en nog wat, lekker te eten, geintjes te maken of heftig te discussiëren. Ik hou ervan.

Vooraf is onderling afgestemd via e-mail wie wat te eten maakt en dat nemen we eerste Kerstdag mee. Zo ontstaat in de keuken een voor-elk-wat-wils-buffet en is oma niet in haar uppie verantwoordelijk voor alle hapjes.

De Kerst kan ook stress opleveren met betrekking tot het eten zelf, vooral als je veel op dieet bent geweest.

Ik heb vaak mezelf een vrijbrief-om-los-te-gaan gegeven tijdens de feestdagen, met de geruststelling dat ik 1 januari toch weer op dieet zou gaan. Of dat ik gezonder zou gaan leven, of minder eten en meer bewegen, of minder whatever.

Allemaal voornemens die ik nodig had om tijdens de Kerst ‘schaamteloos’ alles op mijn weg naar binnen te proppen… maar ik voelde me er niet bepaald lekker bij.

Het verschil met mijn hedendaagse Kerst is dit: Het hele dwangmatige is eraf omdat ik altijd alles eet wat ik wil wanneer ik wil en zoveel ik wil. Ik hoef niet meer alles te proeven en ik hoef niet meer alle restjes op te maken.

Ik hoef niet meer te eten met het gevoel van it is now or never. Ik mag namelijk altijd alles eten! Net als jij. Zonder excuus.

Op internet stikt het van de adviezen om de feestdagen door te komen. Tenenkrommende tips over restricties en onthouding van eten op basis van schuld en schaamte. Zo wordt de angst om te overeten (en om dik te worden) alleen maar groter. Je hebt daar geen fuck aan…

Feestdagen zijn er om van te genieten. Vergeet niet te genieten van je familie en vrienden. En vergeet niet te genieten van het heerlijke eten dat daarbij hoort. Haal rustig adem. Eet wat je lekker vindt en geniet bewoest van de smaak. Al is het maar de eerste hap. Check je honger- en verzadigingssignalen als je daar even aan denkt het is geen must.

Zorg goed voor jezelf deze dagen. Eet zoveel als je wilt. Het maakt geen fluit uit als je meer eet, dan je gewend bent. Het maakt wél uit wat je van jezelf vindt, als je meer eet, dan je gewend bent. Besteed aandacht aan je fysieke én mentale behoeftes.

In het kader van mentaal welzijn, heb ik nog wat ongevraagd advies over hoe te dealen met ongevraagd advies. 😉 Voor het geval dat familie, vrienden of kennissen spontaan hun mening of advies geven, over jouw voedselkeuzes of gewicht. Het volgende kan dan helpen:

Registreer slechts dat iemand een bepaald idee heeft over hoe jij je leven leidt. Je hoeft niets met deze informatie te doen als je dat niet wilt. Deze adviezen en meningen zijn hun ideeën. Waarschijnlijk met een positieve intentie maar het is niet jouw opvatting. Het zegt niets over jou. Het zegt iets over hun denkbeelden over jou. Da’s gelukkig niet hetzelfde.

Je hoeft dus niet elk ‘cadeautje’ dat je krijgt uit te pakken.
Soms is een simpel bedankje al genoeg.
Thanks (but no thanks).

Blijf vertrouwen op je lichaam en vogel gaandeweg uit wat (wel en niet) werkt voor jouw unieke lijf en leven. Dan is alles goed.

Fijne feestdagen!
Met allemaal lekkers enzo…

Take care, self care,