“Ik hou van jou.” … zei ik tegen mijn spiegelbeeld.

“Pffff geloof je het zelf?!” …zei mijn spiegelbeeld terug.

Ik stond in mijn ondergoed en bekeek mijn lichaam in een lange spiegel. Ik deed positieve affirmatie oefeningen om mijn negatieve zelfbeeld te verbeteren. Al meer dan een week zei ik dit regeltje tegen mezelf, maar ik voelde nog steeds niets. Nou ja, niets… Ik voelde juist heel veel, maar niets dat op liefde leek.

Na vaststelling van een burn-out in 2010 werd ik door de bedrijfsarts naar een psychologe doorverwezen. Tijdens de eerste sessie concludeerde ze dat ik last had van een negatief zelfbeeld. Ik had wel eerder van die term gehoord maar ik snapte niet helemaal hoe dat op mij van toepassing was: “Ik ben toch gewoon realistisch. Wat is daar nou negatief aan?”

Volgens haar was het belangrijk om positieve affirmaties te gebruiken. Het neuro-linguïstische idee erachter sprak me wel aan. Als je maar vaak genoeg tegen jezelf zegt dat je van jezelf houdt, gaan je hersenen vanzelf geloven dat je écht van jezelf houdt. Je neemt jezelf een beetje in de maling, om er uiteindelijk beter van te worden.
Fake it till you make it!

“Ik hou van jou” zei ik nogmaals tegen mijn spiegelbeeld.

“Hmmmppfff. Ik hou van jou? Wat een gelul! Je ziet er niet uit! Kijk dan naar die benen. Het. Is. Walgelijk. Affirmaties zijn echt zooooo stom. Geen enkele vent gaat ooit van jou houden.”… ketste mijn spiegelbeeld terug.

Nee, ik werd niet echt positief van deze affirmaties. De gedachtes die naar boven kwamen deden meer schade dan goed. Na elke “Ik hou van jou.” moest ik mezelf juist weer bij elkaar rapen. En omdat ik vond dat ik het niet goed genoeg deed, bleef ik het maar proberen en sprak mezelf steeds strenger toe:

“Sjonge jonge jonge… wat ben je nou voor een muts? Je kan niet eens fáken dat je positief bent!”

Lees verder onder de afbeelding

Ik draaide me naar de zijkant en zoog mijn maag zo ver mogelijk in. Met één hand duwde ik mijn buik naar binnen en met de andere duwde ik mijn borsten omhoog. Tja… de tijd dat dit nog een aardig verschil maakte was allang voorbij. Ik zuchtte weer langzaam uit en keek fronsend naar mijn lijf, dat met hangende schouders terug stond te kijken… “Wáár moet ik van houden dan?”

Tijdens deze spiegel affirmaties projecteerde ik de woorden “houden van” vooral op wat ik zag in de spiegel: mijn buitenkant. Met een vinger porde ik gemeen hard in de putjes van mijn cellulite. Met twee duimen duwde ik die vreselijke onderkin weg uit mijn gezicht. Ik voelde geen liefde voor die dikke buik. Ik wilde er ook eigenlijk niet van houden. Die moet juist weg.

Deze ‘positieve’ affirmaties werkten niet.

Tenminste…. niet voor mij. Niet voor de spiegel. Het werkte niet omdat ik het idee had dat ik keihard tegen mezelf stond te liegen. Ik geloofde het niet. Affirmatie hoeft natuurlijk geen regeltje tekst te zijn dat je opdreunt voor de spiegel. Het kan ook visuele affirmatie zijn. Het volgende blog gaat daarover. Het is een hele krachtige tool.

Zelfbeeld

Het is geen toeval dat het uiterlijk voor zoveel vrouwen ontzettend belangrijk is. In onze samenleving krijg je status en privileges als je jong, knap en slank bent. We hebben van kleins af aan geleerd én gezien dat meisjes meer kansen en aandacht krijgen als ze voldoen aan het witte-cis-het-able-bodied-schoonheidsideaal. Het is daarom nogal wiedes dat veel vrouwen daaraan proberen te voldoen. Het is ons met de paplepel ingegoten.

Mijn zelfbeeld was voor een groot deel afhankelijk van mijn buitenkant. Het getal op de weegschaal bepaalde meestal hoe ik me voelde over mezelf. Het feit dát we zoveel waarde hechten aan ons uiterlijk heeft te maken met de wens om geaccepteerd te worden en ons veilig te voelen. Dat we daarom soms extreme maatregelen treffen om dit te bereiken is niet dom en oppervlakkig of iets om ons voor te schamen…

Het is alleen een stuk lastiger om te geloven dat ándere mensen oprecht van je houden – en je accepteren zoals je bent – als je dat zelf niet kan.

Body Love betekent niet het ‘goedkeuren’ van alle onderdelen van mijn lichaam zodat ik er (dan pas) van mag houden. Ik haat mijn dikke lichaam gelukkig niet meer maar ik vind het ook niet bepaald mooi. En dat is oké. Een mooie buitenkant is geen harde voorwaarde om van jezelf te kunnen houden.

Take care, self care,