“Het klinkt misschien onaardig maar het meeste gebruiken we toch niet.” zei de cameraman tegen me, toen ik even de draad kwijt was in mijn verhaal.

Verleden week was de cameraploeg van het tv-programma Kruispunt in mijn huis om me te interviewen voor de aflevering De maat is vol.

“Ja, dát had ik zelf al uitgerekend.” zei ik lachend.

Je hoeft geen rekenwonder te zijn hiervoor. Er gaat een hoop verloren als je minstens 3 uur opname, per persoon, moet vertalen naar een item van 25 minuten. Maar ja… wát gaan ze gebruiken en wát gaan ze niet gebruiken?

De afgelopen week schoten er steeds meer flarden in mijn hoofd. Ik had die ene vraag echt heel onhandig beantwoord. Waarom klapte ik dicht bij die andere vraag. Oeps, dat antwoord was misschien een beetje lullig. En die uitspraak over mijn leven was wel heel erg privé… had ik dat wel moeten zeggen? Mijn vrienden, familie en collega’s kijken ook…

Lees verder onder de afbeelding.

“Heb ik wel genoeg context gegeven?” vroeg ik me de volgende ochtend in bed af. De interviewer had me teruggefloten toen ik sprak over hoe onze samenleving omgaat met dikke mensen. Hij wilde het liever over mijn persoonlijke strijd hebben, mijn eigen worsteling… terwijl deze samenhang juist zo’n belangrijke stap is geweest in mijn bevrijding van een negatief zelfbeeld.

Ik weet niet meer precies wat ik heb geantwoord op die vraag over mijn gezondheid. Mijn gezondheidsstatus is zo persoonlijk en goed beschermd door mijn huisarts dat ik altijd verbaasd ben met welk gemak deze intieme vraag wordt gesteld. Ik moet toch echt eens een blog over deze complexe materie schrijven. Dan kan ik lang nadenken over hoe ik het allemaal precies wil formuleren.

Schrijven gaat lekker. Het is mijn manier om malende gedachten los te laten. Het lucht op als mijn gedachten het digitale papier raken. Nu ook.

Voorafgaand aan de opname heb ik nog eventjes gedacht om mijn tv debuut niet bekend te maken. Om de opname in stilte ‘te ondergaan’ en het pas rond te mailen als ik de aflevering gezien had en uiteraard alléén als ik er tevreden over was.

Ik merk dat ik bang ben voor hoe ik geportretteerd zal worden.

Vroeger zou ik mezelf ervan willen overtuigen dat ik het me gewoon niet moet aantrekken. Gewoon je schouders ophalen. Gewoon maling aan hebben.

Aangezien deze methode nog nooit heeft gewerkt en soms resulteerde in een vreetbui, pak ik het nu anders aan. Ik probeer juist mijn emoties te valideren en begrip op te brengen voor mijn angst (ongeacht of deze realistisch is).

Het is namelijk gewoon eng om niet te weten wat het resultaat gaat worden. Om mijn verhaal aan een onbekende te geven en niet te weten hoe de reacties zullen zijn… Een begrijpelijke angst omdat ik helaas veel voorbeelden heb gezien waar dikke vrouwen stereotyperend worden neergezet en veroordeeld.

Vanavond is de uitzending en ik ben blij om deze ervaring met jullie te delen.

Kruispunt is een integer beschouwend programma vanuit het perspectief van de persoon zelf. Het gaat om ons verhaal. Zonder een ‘deskundige’ om te Fatsplainen dat ik niet voorbij mag gaan aan het feit dat mijn lichaam mogelijk gezondheidsrisico’s meebrengt. *Zucht* probeer er als dik persoon maar eens aan te ontkomen…

Ik durfde het aan… omdat nog maar kort geleden het Nieuwsuur item over Fat acceptance met Hermina de Vries, Colette Edelenbosch en Grand Diva topper Annemarie Timmerman zo prachtig weergegeven werd. Waar de positieve reacties de negatieve bullshit ruimschoots overstemden. Kijk het hier terug als je het nog niet hebt gezien.

Ik durfde het aan… omdat ik wist dat mijn zus me onvoorwaardelijk zou steunen. Dank je wel Sandy, dat je bij de opname was. Love you!

Ik durfde het aan… omdat ik een goed gevoel had tijdens het voorgesprek met Kruispunt. Ik was blij verrast dat de cameraploeg zo geduldig en vriendelijk was. Het was helemaal niet iets wat ik moest ‘ondergaan’. Het was juist leuk! Ik heb gelachen en plezier gehad.

En als mijn gedachten teveel afdwalen in onzekerheid probeer ik compassie te hebben voor mezelf: Het is niet erg als ik het niet goed heb gezegd. Het is logisch want ik was hartstikke zenuwachtig en deed het voor de eerste keer. Ik heb nog alle tijd, om op mijn blog context te geven, aan iedereen die het wil lezen.

Ik probeer dan weer terug te denken aan het moment zelf. Het plezier en de inzichten die ik ervan heb gehad. Het is een mooie ervaring geweest. Zowel voorafgaand als tijdens de opname.. en ik hoop – verwacht zelfs – ook na de uitzending. 🙂

De opname wordt uitgezonden op NPO 2 in het kader van de Internationale Anti-Dieet Dag op zondag 6 mei om 23.10 uur. Samen met Danielle Heemskerk van Bureau Body Positive en Marjolijn de Cocq vertellen we over onze persoonlijke worsteling en bevrijding van een negatief zelfbeeld.

Ga je liever vroeg naar bed? Op maandag kun je de uitzending terugkijken via deze link: https://www.npostart.nl/kruispunt/06-05-2018/KN_1698191

Take care, self care,