Voor het eten neem ik een momentje om te checken hoeveel honger ik heb. Ik doe mijn ogen dicht en haal even diep adem. Ik ga in gedachten naar mijn buik. Hoeveel honger heb ik op dit moment? Hoe voelt honger eigenlijk aan?

Ik vergelijk mijn hongergevoel met de omschrijvingen van de The Belly Check en kies er eentje uit. Als ik klaar ben met eten, doe ik dat ritueeltje nog een keer. Hoe verzadigd ben ik op dit moment? Lust ik nog wat… of is het wel goed zo?

Heb jij ook wel eens je bord leeggegeten zonder dat je het doorhad? Net als tijdens het autorijden, dat je plotsklaps denkt: “Nahjaaa ben ik al hier?” Zo kan dat ook met eten gaan. Ik kan in gedachten afdwalen en routinematig mijn eten naar binnen werken. Met weinig aandacht voor de smaak, textuur, temperatuur en of ik genoeg heb gehad of niet.

Is dat erg? Welnee… Het gaat om meer bewustzijn…  zelfs als je dat pas na het eten krijgt. Aan de andere kant: Als je van iets houdt (lekker eten) wil je waarschijnlijk niet dat het zo snel mogelijk voorbij is.

Misschien vind je het lastig om te herkennen wanneer je genoeg hebt gehad. Zeg jij wel eens: “Ik heb ALTIJD honger!” of “Ik krijg het ik-zit-vol-seintje te laat door.” En is dat ook echt zo? Heb je een idee waarom je stopt met eten?

Fysieke honger en verzadiging zijn anders dan emotionele honger en verzadiging; verveling, verdriet, woede, onrust, eenzaamheid, vreugde, stress en tal van andere redenen. Al lijken ze gevoelsmatig soms verdacht veel op elkaar.

Emoties of gevoelens die je uitnodigen om te eten, geven niet direct de oplossing aan, voor de oorzaak van de honger. Het is een symptoombestrijding, een soort aspirientje tegen hoofdpijn.

Yep, het werkt meestal als een tierelier! Maar vaak tijdelijk, omdat de oorzaak nog niet verholpen is… of misschien niet eens verholpen kan worden.

The Belly Check kan je helpen om je fysieke gevoelens voor honger en verzadiging beter te herkennen. We hebben allemaal deze interne signalen gekregen bij onze geboorte. Echter, deze seintjes kunnen naar de achtergrond zakken, door prikkels van buiten. Op jonge leeftijd kan je zelfs al worden verteld dat je wel/niet mag eten terwijl je misschien wel/geen honger hebt. “Eet je bord leeg anders krijg je geen toetje!”

Bovendien benadrukken de meeste diëten dat je je lichaam helemaal niet moet vertrouwen. Dat je honger moet negeren en strikt het voedselplan moet volgen. Zo verwijder je jezelf steeds verder van de natuurlijke lichamelijke signalen.

In The Belly Check staan mijn omschrijvingen van honger en verzadiging ter inspiratie. Gebruik dit schema om weer in contact te komen met de gevoelens die zich afspelen in je lichaam. Redenaties over normale portiegrootte of wat genoeg zou moeten zijn bestaan alleen in je hoofd.

Roep je Inner Investigator op als je The Belly Check gebruikt. Het is niet nodig om er een oordeel of conclusie aan vast te hangen. Onderzoek gewoon wat je voelt. Wat je ervaart op dit moment, is zoals het is. Misschien is het fijn… misschien niet. Het is nu eenmaal de status van dit moment, meer niet. C’est ça!

Mijn ervaring is, dat je fysieke signalen beter leert herkennen door er aandacht aan te geven. Binnen enkele dagen leer je de gevoelens van honger en verzadiging al weer aardig herkennen. Doe The Belly Check dus zo vaak als je wilt. Het is een handige tool, maar niet noodzakelijk. Als het niets voor jou is, forceer dan niets.

Vragen die je op weg kunnen helpen om te indexeren:

• Kan ik de komende 3/4/5 (whatever) uur vooruit? Of ga ik snel weer honger krijgen? Dit is helemaal afhankelijk van hoeveel je net gegeten hebt, jouw plannen voor die dag (je agenda) en de beschikbaarheid van eten op locatie. Neem eventueel eten mee voor onderweg of leg wat in de auto. Iets wat je lekker vindt. Just-in-case-food is altijd handig.
• Heeft het me gesmaakt? Stel jezelf die vraag al tijdens het eten. Wees een galante ober voor jezelf. Waarom smaakt het je wel en/of waarom niet? Verzadiging is lastig te herkennen als je iets eet wat je totaal niet smaakt. Misschien kun je er iets aan doen, door iets toe te voegen of weg te laten (of niet meer aan laten branden ;-)).
• Wil ik dit wel blijven eten? Als jouw eten je echt niet smaakt (om welke reden dan ook) waarom eet je het dan op? Je hebt het recht om je eten opzij te leggen en wat anders te nemen. Geef het aan een ander, bewaar het voor een ander tijdstip, vries het in of gooi het weg. Het is juist zonde om op te eten als je het niet lekker vindt.
• Heb ik genoeg gegeten? Zo niet, eet dan nog wat. Je hoeft niet (pas) te stoppen met eten, simpelweg omdat je bord leeg is. Wat te doen, als je bord nooit leeg raakt? Brian Wansink (schrijver van Mindless Eating) heeft daar een leuk experiment mee gedaan. Klik op het filmpje hieronder over een soepkom die stiekem nooit leeg raakt. (1.36 min)

Take care, self care,