“Oei”, zei mijn collega en wees lachend naar mijn doosje autodrop. “Die zijn héél gevaarlijk.”

Ze bedoelde natuurlijk niet dat ze bang was dat ze zou stikken in een dropje. Ze was uiteraard ook niet bang dat mijn dropjes vergiftigd waren. Ze bedoelde iets anders.

Ik herken het maar al te goed. Ik heb het ook zo vaak gezegd. Ik noemde de dropjes gevaarlijk maar ik bedoelde eigenlijk: ik ben bang dat, als ik eenmaal één dropje neem, ik niet meer kan stoppen. Ik ben bang dat één dropje smaakt naar meer dropjes… en ik mezelf daarna niet meer in de hand heb. Ze zijn ook zó lekker! Om mezelf te beschermen neem ik er liever niet eens één. Dat is veel te gevaarlijk.

Wat ik dus werkelijk bedoelde is: Ik vertrouw mezelf niet met drop.

Maar waarom eigenlijk niet? Wat zou er allemaal kunnen gebeuren als ik wél het hele doosje op eet? Ik was niet bang om misselijk te worden. Ik was niet bang om aan ‘de race’ te gaan. Ik was ook heus niet bang dat mijn gezondheid voorgoed aangetast zou worden… Ik was bang dat ik er dik van zou worden. Eén dropje was oké maar meer niet. En aangezien ik ervan overtuigd was dat ik mezelf totaal niet in de hand kon houden, sloeg ik maar al te vaak af. “Nee dank je, ik hoef niet.”

Als ik op dieet was voelde ik me daardoor ook heel sterk. Terwijl ik ‘Nee’ zei voelde ik de wilskracht door mijn lijf gieren. Ik heb mezelf heel goed onder controle. Ik laat me niet verleiden. Yeah, I got this! Ik keek zelfs een beetje neer op de collega’s die ook dik waren en ongegeneerd snoepten. “Tsja, dan moet je het zelf maar weten hoor. Zo val je natuurlijk nooit af” … maar als ik zelf niet op dieet was, nam ik wel flink wat dropjes. En omdat ik me ervoor schaamde, dat ik mezelf niet onder controle had, nam ik er stiekem nog een paar als de rest niet keek.

Een van de voordelen van acceptatie is dat ik me niet meer schaam voor wat ik eet. Ik eet alles wat ik wil en wanneer ik wil. Ik bepaal dat zelf, want ik ben de baas over mijn eigen lijf. Door de controle los te laten leerde ik mezelf weer te vertrouwen met eten. Ik ben niet bang dat ik een heel doosje Oldtimers achter elkaar leeg eet. Ik neem er een paar totdat ik genoeg heb gehad en daarna ben ik niet meer met de dropjes bezig. En als ik een enkele keer wél veel eet, dan voel ik me vol en een beetje misselijk. Verder niet. Ik denk dan hooguit: Poeh, ik heb te veel gegeten…

Autodrop is namelijk niet gevaarlijk. Autorijden zonder riem om is gevaarlijk. Oversteken zonder eerst te kijken is pas gevaarlijk. Fietsen zonder licht, in hartje Rotterdam, is ook behoorlijk gevaarlijk. Maar drop is niet gevaarlijk. Nope. Wel heel lekker.

Wat werkelijk gevaarlijk is, is dat wij vrouwen elkaar wijsmaken dat we niet te vertrouwen zijn, als we op onszelf aangewezen zijn. Dat we helemaal losslaan als we onszelf niet onder controle houden. Dat wij niet bekwaam zijn om voor onszelf te zorgen.

Als je obsessief bezig bent om je eetgewoontes onder controle te houden is het ook heel lastig om tegelijkertijd op jezelf te vertrouwen. Het zijn 2 tegenpolen. Eten met zelfvertrouwen staat haaks op eten met zelfcontrole. Net als in een relatie met je partner. Het is als zeggen: “Schat, ik vertrouw je helemaal.” en de volgende ochtend, als hij nog slaapt, stiekem de sms’jes in zijn telefoon controleren. Dat is wantrouwen. Geen vertrouwen.

Eten onder controle houden is het tegenovergestelde van eten met vertrouwen.

De kunst is om, in je relatie met eten, steeds meer controle los te laten en steeds meer vertrouwen toe te voegen. Voorzichtig steeds meer erop leren vertrouwen dat je lichaam niet tegen je liegt. Ze neemt je niet in de maling. Ze probeert er het beste van te maken, ondanks alle omstandigheden en wat je hebt meegemaakt in het verleden.

Probeer goed te luisteren naar wat ze aangeeft en sta jezelf toe om daarop te reageren. Geef je lichaam wat ze nodig heeft en ze zal je daarvoor stante pede belonen.

Als ik goed voor mezelf zorg ben ik uitgerust en minder snel geprikkeld. Daardoor heb ik meer zin om te leven. Ik zit beter in mijn vel en ben minder hard voor mezelf. Ik ben ook een stuk veerkrachtiger als het allemaal tegen zit. Bovendien werkt self care heel goed tegen eetbuien.

Jij bent de baas over jouw eigen lijf. Leer gaandeweg stapje voor stapje meer op jezelf te vertrouwen. Alleen jij kan bepalen wat het voor jou betekent om goed voor jezelf te zorgen… en alleen jij kan waarnemen hoe goed dat voelt. Op die ervaringen kun je altijd bouwen.

Take care, self care,