Eerste Hulp Bij Feestdagen: Food Policing

Eerste Hulp Bij Feestdagen: Food PolicingVeerle Metten van dikgelukkig.be en ik willen de feestdagen wat gemakkelijker maken voor iedereen die het moeilijk vindt om vrede te hebben met hun lichaam en een steuntje in de rug kan gebruiken.

We geven tips om de stress te verminderen rond food policing, body shaming en dieetpraat. We hebben allebei een blog die aansluit bij dit onderwerp en vonden dit de ideale gelegenheid om samen te werken.

Elke week behandelen we één thema waarop we dieper ingaan vanuit onze standpunten. We hebben ook tips, quotes en anekdotes gevraagd aan andere mensen die zich met dit thema bezighouden. We zijn blij met de enthousiaste reacties en medewerking voor de komende dagen. Houd Facebook in de gaten!

Het thema van deze week is Food Policing

Food Policing

Hoe ga je om met opmerkingen van familie en vrienden over wát je eet, wanneer je eet, de manier waarop je eet, de hoeveelheid die je eet en (in mijn geval) waarom je eet?

Het hangt heel erg vanaf wie het zegt, op welke manier en met welke intentie het wordt gezegd. Ik denk dat er niet een ‘juiste’ manier bestaat om hiermee om te gaan. Het is per situatie anders.

Grenzen aangeven is zo moeilijk wanneer het gaat om mensen waar ik veel van houd en waarvan ik wéét dat ze het niet kwaad bedoelen. Lieve mensen waarvan ik weet dat ze juist veel moeite hebben met hun eigen lichaam en daarom verstoord (di)eetgedrag op mij projecteren – net als dat ik het jarenlang op anderen heb gedaan.

Maar als de opmerkingen pijn doen, als de ongevraagde voedingsadviezen je kwetsen, als je van slag raakt door de blikken die naar je geworpen worden wanneer je nogmaals opschept… heb je het recht om jezelf daartegen te beschermen, op welke manier dan ook.

Ik kies er meestal voor om ergens anders te gaan zitten, weg te lopen van de situatie en afleiding te zoeken. Ik haal wat te drinken of switch naar een ander onderwerp. Ik heb niet altijd de energie om er wat van te zeggen. Alles wat we doen om door het moment van betutteling en bemoeizucht over ons eetgedrag heen te komen is oké.

Je mag eten wat je wilt, hoeveel je wilt en wanneer je wilt.

Als dat betekent dat ik nog een oliebol neem en nóg een oliebol en daarna nog eentje is dat oké. Als dat betekent dat ik veel opschep, zonder aandacht eet en hartstikke vol zit… dan is dat helemaal oké. Ook na de feestdagen. Eten is geen misdaad. Food policing is niet oké.


Lees het blog van Veerle over Food policing:

Je hebt precies grote honger, hè?
Zou je niet wat meer groenten opscheppen?
Heb je nu echt slagroom genomen?

Ik vind dit allemaal onbeschofte opmerkingen, want niemand heeft er
zaken mee wat en hoeveel ik eet. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik
zoiets zelf ook al gezegd heb … tegen mezelf.

Food policing is namelijk niet alleen wat anderen tegen je zeggen, maar
ook wat er zich allemaal in je hoofd afspeelt.

We hebben allemaal al weleens zoiets gedaan aan de feesttafel. Dat je
denkt: ik schep nog een tweede keer op, dat sport ik er morgen wel weer
af. Of als de taart op tafel komt: geef mij maar een klein stukje … nee,
doe maar de helft daarvan. Of dat je de dag na het kerstdiner denkt: ik
heb echt wel te veel gegeten gisteren!

En dat is net hetzelfde als wanneer anderen het doen: stresserend

Nu, er is helemaal niets mis met jezelf af te vragen of je nog een tweede
portie wilt en hoe groot je stuk taart moet zijn. Maar de manier waarop je
dat doet, maakt echt veel verschil uit.

Als je jezelf kritische verwijten maakt, dan ben je regeltjes aan het
opleggen die je ergens anders geleerd hebt. Van dat laatste dieet dat je
gevolgd hebt, of de Flair die vol tips stond om de feestkilo’s binnen de
perken te houden.

Als je jezelf liefdevol de vraag stelt wat je nu eigenlijk echt wilt, dan laat
je de mogelijkheden open en gaat het om vrijheid.

Dus in plaats van te denken: ik zou echt geen tweede keer meer mogen
opscheppen, vraag je jezelf af: ik heb nog wel wat plaats – heb ik echt zin
om nog een keer op te scheppen?

Het een is food policing, het ander is jezelf de vrijheid geven om eender
welke beslissing te nemen.

En dat laatste wens ik iedereen toe tijdens de feestdagen!

Neem ook eens een kijkje op de website van Veerle


Aurora van Fat Positivity Belgium heeft ons een verhaal gestuurd over de feestdagen. Voor mij is dit zeer herkenbaar. Dank je wel voor je inzichten en tips!

Als je niet onder de feestdagen uit kan, als je er tegenop ziet om te gaan, maar je bent om welke reden dan ook verplicht en kan er niet onderuit, probeer iets te vinden dat het voor jou draaglijk maakt. Lees verder


Els Sprenkeling van XL-Fashionfile heeft ons een persoonlijk verhaal gestuurd over haar ervaring met goedbedoelde adviezen. Dank je wel Els!

Food Policing: Vaak is het goed bedoeld ‘advies’ van mensen en hebben ze waarschijnlijk het beste met je voor maar ze hebben gewoon niet in de gaten dat ze eigenlijk heel onbeschoft bezig zijn. Lees verder


Psychodynamisch therapeut Sandra Pos wenst ons stralende feestdagen en heeft een preventieve tip. Dank je wel Sandra!

Kijk je er niet bepaald naar uit om de feestdagen door te brengen met bepaalde mensen? Probeer dan eens op voorhand jezelf tot rust te brengen en die positieve energie mee te nemen naar waar je ook gaat. Lees verder


Download hier de PDF-poster voor op je computer

Wil je liever een klein spiekbriefje op je telefoon? Dit kun je instellen als vergrendelscherm of achtergrond. Download hier de telefoon optie

Volgende week is het #eerstehulpbijfeestdagen thema: Body shaming

Laat het ons weten als jij ook een mooie tip weet, waar je zelf veel aan hebt gehad. We delen graag jouw tip of anekdote (evt anoniem) op onze website. Zo helpen we elkaar de feestdagen door!

Liefs en fijne feestdagen!

Take care, self care,